Na de korte nachten met mister Mouse was het de zaterdag heel lastig om op te staan. We maakten namelijk een uitstap naar Touba en moesten rond 5u (in de ochtend) al vertrekken. De wekker was heel pijnlijk want normaal is het weekend er om wat uit te rusten. Maar goed en wel uit ons bed en vertrokken konden we nog een goed dutje doen in de auto want het was wel een 2 tot 3-tal uren rijden. In Touba hebben we de familie van papa ontmoet. Nadat we ons omgekleed hadden, we gingen namelijk naar de moskee en dat moest in traditionele kledij en een foelaar (een sjaal op je hoofd), zijn we vertrokken naar een heel grote moskee. Daar hebben we een ‘rondleiding’ gekregen en konden we mooie foto’s trekken. We hebben dan ook nog enkele andere plaatsjes in Touba bezocht om dan terug te gaan naar papa zijn huis. Het was ook heel warm in Touba, zeker 40°C, dus moesten we na de middag toch een eindje binnen blijven. Dit was helemaal geen probleem. Een thee’tje maken en nog een duttie doen om dan nog naar een andere moskee te gaan. Een lange dag, maar wel eens mooi om te zien.
Maar na alle korte nachten en een maand goed en wel te zijn moest het er toch eens van komen, Ellen werd ziek. Zondag was het al niet zo oké, wat buikloop maar cava nog. Maarja, maandag na het ontbijt was het père totalle, niet alleen een buikloopje maar ook wat overgeven, dus boodschap was thuisblijven en rusten. Maar zo heb ik toch een drie-viertal dagen gesukkeld met heel veel krampen in de buik ook. Opletten met wat ik wel/niet kan eten, enzoverder. Gelukkig zorgden de andere drie belgjes goed voor mij. Zo hebben ze appelmoes gemaakt dat ik kon eten met wat witte rijst. Maar aangezien de krampen niet beterden moest ik toch naar het ziekenhuis. We gingen eerst donderdag naar het ziekenhuis gaan maar wegens omstandigheden (die straks nog aan bod komen) is dit er niet van gekomen, daardoor is het vrijdag geworden. Al is het wel al beter, geen buikloop meer. Enkel nog heel wat krampen en moeite om (veel) te eten. Maar ik moet dus toch ergens iets verkeerd gegeten hebben en een lichte voedselvergiftiging opgelopen hebben. Het zal waarschijnlijk de kip van zondag geweest zijn, want die was niet door ons mama klaar gedaan en dat is toch altijd heel wat anders dan. Maar dus was het een weekje afzien en veel rusten, ondertussen al beter en maandag terug naar school!
Deze week zijn we dan ook plots half over kop moeten verhuizen. Dit omdat in het huis waar we woonden er plots te weinig plaats was voor ons allen. De bazin van het huis was er voor even terug ingetrokken. Dit bracht een hele drukte met zich mee, heel veel mensen kwamen langs voor haar. Dit maakte het voor ons heel lastig, 1) omdat we niet veel plaats meer hadden om nog te werken en 2) omdat we nu echt goed moesten opletten met al dat volk. En papa vond het ook wat lastig en is daarom op zoek gegaan naar een ander huis. En van de ene dag op de ander zijn we dan verhuist. Het is anders, even wennen maar cava wel. Geen moskee meer die ons wakker maakt (een groot pluspunt), maar vanaf er iemand wakker is en aan het praten gaat horen we ook wel alles. Maar gelukkig is dit toch meestal 1 of 2 uren later dan de normale wekker moskee. Dus op zich wel een pluspuntje. Qua accommodatie is het ook wel cava, er zijn vier kamers en dan een gezamenlijke ruimte. Aan 1 kamer is er een badkamer met douche en een wc zoals wij die kennen. Maar de andere wc is een franse wc. Dus als de andere Belgjes al slapen is het met een lichtje in de hand mikken in het gaatje, best wel grappig eigenlijk. Maar anders kunnen we gerust gebruik maken van de andere wc en douche. Heel veel is er vandeweek dus niet gebeurd, bij mij toch niet echt. Selena is naar school gegaan zoals altijd en daar nog wat informatie gevraagd en nog eens gekeken wat we nu eigenlijk allemaal kunnen doen nog. Het is nog wachten op de prijs van de kast en het hout om te kijken wat er dan nog resteert voor ander materiaal. We zijn ondertussen ook volop bezig met het maken van didactisch materiaal. Selena is bezig met spelletjes te maken en zal dat volgende week dan introduceren in de klas. Ik ben bezig met wat wiskundige tekeningen te maken voor decoratie in de verschillende klassen. En ben dan ook aan het kijken om ruimtefiguren te maken die gemakkelijk te ontvouwen zijn. Zo kunnen de leerkrachten goed tonen wat een kubus/ balk/ prisma/ kegel/ piramide/… is, ook de leerlingen hebben zo een beter beeld van de ruimtefiguren. En het handige is dat de figuren makkelijk te ontvouwen zijn, zo kunnen zo ook goed de ontvouwing/ontwikkeling ervan zien. En uiteraard is het ook gewoon handig om op te bergen als het uit elkaar gehaald kan worden. We zijn dus druk bezig om de school toch wat meer (en andere) middelen te geven. Het is nu nog een week en een half school, waar we nog heel wat in willen realiseren en introduceren om dan na de vakantie volop te kunnen gebruiken.
Door m’n ziekte en de verhuis deze week ben ik dus ook niet op internet geraakt, dus bij deze hebben jullie nog een aantal foto’s te goed.
Foto's Touba
Aangezien we heel vroeg moesten vertrekken konden we genieten van een mooie zonsopgang
Of toch voor degene die toen niet lagen te slapen :)
De grote moskee in touba
Als echte moslimmekes
Alleen het wandelen lukt niet al te goed, want de rok snijdt onderaan wat.
bij papa thuis, thee aan het maken. De broer van hem zit ernaast.
De andere moskee op de terugweg. Ook heel mooi.
Papa, fien en ik...heel aandachtig aan het kijken en aan het luisteren.
En de terugrit was, nootjes eten, wat zingen, nootjes eten en nog wat zingen.
Nog wat schoolfoto's
Lekker enthousiaste leerlingen in een veel te klein klasje
Dit is het kleinste klasje waar ze ook met 40 in moeten zitten. Dat zjin er dus ongeveer 5 per bank.
Op die manier moet er dus les gegeven worden, de leerkracht bio heeft meer dan een uur staan tekenen op het bord. Deze twee tekeningen, de leerlingen moeten dit dan trachten na te tekenen. Jammer voor degene die niet echt tekenvaardig zijn.
Met deze foto wil ik dan ook afronden.
Tot de volgende
Groetjes
zaterdag 20 maart 2010
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Beste Ellen, beste Selena
BeantwoordenVerwijderenSpannende verhalen zijn het!
Hopelijk gaat het nu goed met de gezondheid.
Met vriendelijke groet
Marie Jeanne Aspeele
Hoi Hoi,
BeantwoordenVerwijderenHopelijk blijven de ziektes nu weg van jullie en kan je al wat meer eten. Het zal wellicht geen pretje geweest zijn om in een ander ver land zo ziek te zijn. En dan nog eens naar een ziekenhuis enal, amai. Geen schrik gehad?, zoals in Turkije :p
Wel leuk dat je nu iets langer kan slapen, door jullie verhuis. Alhoewel het wel weer aanpassen is, nieuw huis, nieuwe ompgeving, nieuwe geluiden, ...
Hopelijk tot gauw
Kevin
xxx